Σε έναν τοξικό εργασιακό χώρο γεννάται ο  φόβος, η ανασφάλεια, η αστάθεια, η κακία και η εσωτερική διαμάχη. Συστατικά που δεν οδηγούν στην ικανοποίηση από την εργασία, την ανάπτυξη ή την παραγωγικότητα. Εάν το στομάχι σου λέει ότι ο χώρος εργασίας σου είναι πιο αρνητικός από το κανονικό, τότε πιθανόν να βρίσκεσαι σε ένα τοξικό περιβάλλον. Η εργασία για παρατεταμένη χρονική περίοδο σε αυτόν τον τύπο κουλτούρας μπορεί να αυξήσει τα επίπεδα του άγχους σου, να προκαλέσει στρες ή να  βάλει σε  «κώμα»  την καριέρα σου όπου, αντί να προχωράς στον τομέα σου, απλώς αφήνεις τις ημέρες να περνούν.

Παραθέτω ορισμένα σημάδια  που δείχνουν ότι μια εταιρική κουλτούρα δημιουργεί ένα τοξικό εργασιακό περιβάλλον και ότι ίσως είναι καιρός να αναζητήσετε έναν νέο εργοδότη:

Φοβάσαι να μιλήσεις.

Η καλή ηγεσία γνωρίζει ότι η ειλικρινής, εποικοδομητική ανατροφοδότηση από όλους τους υπαλλήλους οδηγεί σε προσωπική ανάπτυξη το κάθε άτομο και επίσης κάνει την εταιρεία καλύτερη στο σύνολό της. Εάν φοβάσαι, εκφοβίζεσαι ή ανησυχείς να δώσεις τα σχόλιά σου σε συναδέλφους, διευθυντές ή ηγεσία ή να υποδείξεις πού θα μπορούσαν να βελτιωθούν τα πράγματα, δεν είσαι σε μια θετική, προσανατολισμένη στην ανάπτυξη εταιρική κουλτούρα.

Πάρα πολλά μυστικά.

Σε κάθε εταιρεία υπάρχουν ζητήματα εμπιστευτικότητας, οι άνθρωποι σε ένα τοξικό εργασιακό περιβάλλον τείνουν να λειτουργούν στη σκιά. Εκεί τα μυστικά δίνουν τη θέση τους σε φήμες και κουτσομπολιά, και κανείς δεν φαίνεται να ξέρει τι πραγματικά συμβαίνει, πού κατευθύνεται η εταιρεία ή ποιο θα είναι το μέλλον του. Αυτή η  αβεβαιότητα προκαλεί άγχος και δεν αποτελεί ένα βιώσιμο τρόπο εργασίας.

Το παράπονο είναι ο κανόνας.

Φυσικά και τίποτα δεν είναι για πάντα τέλειο, ένα ορισμένο επίπεδο συμπάθειας με τους συναδέλφους σας είναι φυσιολογικό να υπάρχει για την οικοδόμηση καλών σχέσεων στα πλαίσια της εργασίας, αλλά αν το μόνο που φαίνεται να κάνουν όλοι είναι να παραπονιούνται, τότε υπάρχει ένα ευρύτερο πρόβλημα.

Φοβάσαι τα πρωινά της Δευτέρας.

Έχεις ένα βάρος  στο στομάχι σου την Κυριακή το απόγευμα επειδή «φοβάσαι» την εβδομάδα που έρχεται; Ζεις για την Παρασκευή ή παίρνεις περισσότερες μέρες άδειας από ό,τι θα έπρεπε απλώς για να ξεφύγεις από το γραφείο; Το να αισθάνεσαι δυστυχισμένος στη σκέψη ότι θα πας στη δουλειά δεν είναι φυσιολογικό (ή υγιές) και είναι σίγουρα ένα σημάδι ότι μάλλον δεν βρίσκεσαι στο σωστό μέρος.

Μη εμπιστοσύνη στο HR.

Εάν εσείς και οι συνάδελφοί σας πιστεύετε ελάχιστα στο τμήμα Ανθρώπινου Δυναμικού της εταιρείας σας, αυτό είναι σοβαρό σημάδι έλλειψης υποδομής, λογοδοσίας και συνολικής επαγγελματικής καθοδήγησης και υποστήριξης για το προσωπικό. Αυτό θα μπορούσε να σηματοδοτήσει μια σειρά άλλων προβλημάτων εντός της εταιρείας που μπορούν να επηρεάσουν άμεσα το ηθικό και να διαβρώσουν την εμπιστοσύνη στην αξιοπιστία και τη φήμη της εταιρείας μεταξύ των εργαζομένων.

Κανείς δεν εμπιστεύεται την ηγεσία.

Οι ηγέτες και οι διευθυντές δημιουργούν την εταιρική κουλτούρα. Αυτοί δίνουν το παράδειγμα και  τον τόνο για ολόκληρο τον οργανισμό. Η κακή ηγεσία μπορεί να εκδηλωθεί με πολλούς διαφορετικούς τρόπους, από εμφανή επιθετικότητα έως ανικανότητα, από απουσία έως μικροδιαχείριση. Όταν η ηγεσία μιας εταιρείας αποτυγχάνει να δημιουργήσει ένα θετικό περιβάλλον προσανατολισμένο στην ανάπτυξη, όλοι υποφέρουν.

Δεν είσαι ο μόνος.

Εάν οι ανησυχίες, οι φόβοι και τα παράπονά σου επαναλαμβάνονται από τους συναδέλφους σου σε τακτική βάση, τότε ξέρεις ότι δεν είναι μόνο η μεμονωμένη αρνητική εμπειρία σου, αλλά ένα πιο διαδεδομένο εταιρικό πρόβλημα που αξίζει την προσοχή σου. Τα πραγματικά τοξικά περιβάλλοντα εργασίας αναδεικνύουν τα χειρότερα σε όλους, όχι μόνο σε ένα ή δύο άτομα. Όταν οι βασικοί σου οδηγοί είναι το άγχος, το στρες, ο φόβος, ο τρόμος, το κουτσομπολιό ή η αστάθεια, είναι βέβαιο ότι θα συμβούν συγκρούσεις και ακατάλληλες αλληλεπιδράσεις. Εάν αυτός είναι ο «κανόνας» για το εργασιακό σου περιβάλλον, αυτό είναι ένα σίγουρο σημάδι ότι είναι τοξικό.

Τίποτα δεν γίνεται.

Συναντήσεις που δεν οδηγούν ποτέ κάπου. Καθήκοντα που μένουν ανεκπλήρωτα. Δεν πληρούνται αρμοδιότητες, οι προθεσμίες περνούν.Project συζητιούνται αλλά δεν προχωρούν. Γενικά έχεις την αίσθηση ότι τα πράγματα απλώς δεν γίνονται ή δεν προχωρούν με καλό ρυθμό. Αυτά με την σειρά τους δείχνουν πως βρίσκεσαι σε ένα τοξικό περιβάλλον που δεν έχει δομική υπευθυνότητα, σαφείς ατομικούς/εταιρικούς στόχους, καταπνίγει τη συνεργασία, ενθαρρύνει τη μετριότητα, σκοτώνει κάθε είδους δημιουργική σκέψη και φυσικά χρειάζεται καλούς ηγέτες και μάνατζερ.

Σημασία μόνο στο σήμερα.

Όταν η κύρια εστίαση της εταιρείας είναι σε καθημερινές ή μηνιαίες εργασίες, έργα και δείκτες απόδοσης, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι μακροπρόθεσμοι στόχοι, χωρίς μια συνολική στρατηγική για μακροπρόθεσμη επιτυχία ή ανάπτυξη, τότε η εταιρική κουλτούρα παρουσιάζεται ασταθής, αναξιόπιστη, αποδιοργανωμένη. Παρουσιάζεται σαν να αλλάζει συνεχώς, ασκώντας συχνά πιέσεις της «τελευταίας στιγμής» στους υπαλλήλους οι οποίοι καταλήγουν να αισθάνονται απογοητευμένοι που δεν γνωρίζουν τη συνολική κατεύθυνση ή τους στόχους προς τους οποίους εργάζεται η εταιρεία.

Σταμάτησες να μαθαίνεις.

Τα τοξικά περιβάλλοντα εργασίας συχνά δεν είναι προετοιμασμένα για πραγματική, μακροπρόθεσμη ανάπτυξη, είτε για το άτομο είτε για την εταιρεία ως σύνολο. Οι ηγέτες που είναι προσανατολισμένοι στην ανάπτυξη ξέρουν πώς να αναδεικνύουν το καλύτερο από τους υπαλλήλους τους και σε ένα μεγάλο ποσοστό για να το πετύχουν αυτό απαιτείται να προκαλέσουν κάθε μέλος της ομάδας και κάθε  τμήμα να μάθει περισσότερα και να τα πάει καλύτερα με την πάροδο του χρόνου. Αυτό σημαίνει επίσης ότι παρέχουν τους πόρους, την υποστήριξη, την καθοδήγηση, την εμπιστοσύνη, την ελευθερία και την ενθάρρυνση για να πάνε στο επόμενο επίπεδο.

Εάν στο εργασιακό περιβάλλον που βρίσκεσαι δεν σε προκαλούν και δεν σε υποστηρίζουν να εξελιχθείς ως επαγγελματίας στον τρέχοντα ρόλο σου, ίσως ήρθε η ώρα να αξιολογήσεις τί θα κάνεις από εδώ και πέρα.