Καθώς τις περισσότερες ώρες της ημέρας μας τις περνούμε στον εργασιακό χώρο, είναι φυσικό επακόλουθο μέσα σε αυτόν να αναπτύξουμε με ορισμένους ανθρώπους φιλικές σχέσεις.

Πόσο όμως αυτό μας εξυπηρετεί ή μας εμποδίζει να ανταπεξέλθουμε στους επαγγελματικούς μας στόχους;

Σε όλους μας έχει συμβεί να δημιουργήσουμε φιλικές σχέσεις με συναδέλφους, υφιστάμενους ή προϊστάμενους.

Αυτό από μόνο του δεν είναι απαγορευτικό, το πώς όμως θα διαχειριστούμε αυτές τις σχέσεις και τις συγκρούσεις που μπορεί να έρθουν μέσα σε αυτές, καθορίζει την πορεία τόσο της ίδιας της σχέσης ( επαγγελματικής κ φιλικής) όσο και την δική μας παραμονή στην εταιρεία και την εξέλιξη μας μέσα σε αυτή.

Σε μια δική μου εργασιακή εμπειρία, είχα από πριν φιλική σχέση με την προϊσταμένη μου ( τυπικά) καθώς παράλληλα εκείνη ήταν και η κόρη του εργοδότη. Όσο εγώ δεν είχα κανένα παράπονο απο την εργασία μου και εκείνοι από εμένα ως εργαζόμενη, όλα κυλούσαν μια χαρά και πολύ ιδανικά ( και για τις δύο σχέσεις).

Μόλις όμως εγώ προσπάθησα να διεκδικήσω ένα αναφαίρετο δικαίωμα μου ως εργαζόμενη ήρθα σε ρήξη με την προϊσταμένη αλλά και με την φίλη μου. Εδώ να τονίσω φυσικά πως αν δεν είχαμε αυτή την διττή σχέση, ως φίλη μου θα με στήριζε τυφλά.

Παρόλα αυτά μπήκα στο στόχαστρο, δέχτηκα επίθεση και τελικά αποχώρησα από την εταιρεία ως το μαύρο πρόβατο.

Αντίστοιχα και η Τ. μια κοπέλα που ήρθε σε εμένα για να την βοηθήσω να κάνει το επόμενο βήμα στην καριέρα της, μου ανέφερε πως οι δυσκολίες στην καθημερινότητα της στο γραφείο ξεκίνησαν όταν η προϊσταμένη της, που ενώ είχαν αναπτύξει μια πολύ καλή φιλική σχέση και την στήριζε σε όλα, ξαφνικά άρχισε να έχει απαιτήσεις από την Τ. και να εκφράζει συνέχεια τα παράπονα της και να γίνεται ( έτσι το έβλεπε η Τ. ) επιθετική απέναντι της.

Και στις 2 περιπτώσεις, τόσο για εμένα όσο και για την Τ. αυτό που μας ενόχλησε περισσότερο είναι η διατάραξη της φιλικής σχέσης που είχαμε.

Όμως στον χώρο εργασίας αυτό που χρειάζεται να έχει περισσότερο σημασία είναι να αναπτύσσουμε επαγγελματικές σχέσεις ικανές να μας βοηθούν να βελτιώνουμε την επαγγελματική μας εξέλιξη.

Αυτό θα το καταφέρουμε μόνο αν κρατήσουμε τις ισορροπίες και δεν μπερδέψουμε την προσωπική με την επαγγελματική μας ζωή.

Ο χρόνος που ξοδεύουμε για την εργασίας μας, να τελειώνει με την λήξη του ωραρίου μας.

Κρατάμε επαφές με τους συναδέλφους μας, υφιστάμενους ή προϊστάμενους και αναπτύσσουμε σχέσεις που εξυπηρετούν τους εργασιακούς μας στόχους.

Αναπτύσσουμε φιλικές σχέσεις με όρια έτσι ώστε να μην χρειαστεί να χαλάσουμε καμία σχέση ( φιλική ή επαγγελματική)

Το work life balance εξασφαλίζεται όταν καταφέρουμε να κρατήσουμε σε απόσταση τις δυσκολίες του επαγγελματικού μας τομέα από τον προσωπικό  και το αντίστροφο.